Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu

Pomoc Psychologiczno Pedagogiczna

Podstawa prawna:
Rozporządzenie MEN z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2020 r. poz. 1280 oraz z 2022 r. poz. 1594);
Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 1082 oraz z 2022 r. poz. 655, 1079, 1116, 1383, 1700 i 1730);
Rozporządzenie MEN z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1309);
Rozporządzenie MEN z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1309).

W jakim celu udzielamy pomocy psychologiczno - pedagogicznej w przedszkolu:

aby wspierać potencjał rozwojowy dziecka;
stworzyć warunki do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu przedszkola oraz środowisku społecznym.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu polega na:

rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dziecka;
rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych dziecka, a także czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie w przedszkolu.

Z czego może wynikać potrzeba objęcia dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną:

z niepełnosprawności;
z niedostosowania społecznego;
z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
z zaburzeń zachowania lub emocji;
ze szczególnych uzdolnień;
ze specyficznych trudności w uczeniu się;
z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych;
z choroby przewlekłej;
z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
z niepowodzeń edukacyjnych;
z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową dziecka i jego rodziny;
z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego (np. wcześniejszym kształceniem za granicą).

Kto organizuje i udziela pomocy psychologiczno-pedagogicznej:

Organizowaniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej zajmuje się dyrektor przedszkola.
Pomocy udzielają nauczyciele oraz specjaliści, w szczególności: pedagog specjalny, logopeda, terapeuta pedagogiczny, terapeuta Integracji Sensorycznej. Współpracują z rodzicami, poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, innymi przedszkolami i placówkami oraz organizacjami pozarządowymi i instytucjami działającymi na rzecz dzieci i rodziny.

W jakiej formie udzielana jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna w przedszkolu:

w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem;
poprzez zintegrowane (wspólne) działania nauczycieli i specjalistów;
zajęcia rozwijające uzdolnienia (dla dzieci szczególnie uzdolnionych);
zajęcia specjalistyczne: korekcyjno-kompensacyjne (dla dzieci z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi, także ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się), logopedyczne (dla dzieci z deficytami kompetencji i zaburzeniami sprawności językowych), rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne (dla dzieci przejawiających trudności w funkcjonowaniu społecznym) i inne zajęcia o charakterze terapeutycznym (dla dzieci z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi mającymi problemy w funkcjonowaniu w przedszkolu oraz z aktywnym
i pełnym uczestnictwem w życiu przedszkola);
zindywidualizowanej ścieżki realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dla dzieci, które mogą uczęszczać do przedszkola, ale ze względu na stan zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć wychowania przedszkolnego i wymagają dostosowania organizacji i procesu nauczania do ich specjalnych potrzeb edukacyjnych (objęcie dziecka zindywidualizowana ścieżką wymaga opinii publicznej poradni);
porad i konsultacji, warsztatów i szkoleń - dla rodziców i nauczycieli.

Zadania nauczycieli i specjalistów pracujących w przedszkolu:

rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dziecka;
określanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i udolnień;
rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu dziecka, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie dzieci i ich uczestnictwo w życiu przedszkola;
podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi kompetencji oraz potencjału dziecka w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania;
współpraca z poradnią w procesie diagnostycznym i postdiagnostycznym, w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania dzieci, barier |
i ograniczeń w środowisku utrudniających funkcjonowanie dzieci i ich uczestnictwo w życiu przedszkola oraz efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania dziecka oraz planowania dalszych działań.

Dziecko posiadające orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego ma zapewnione w przedszkolu:

realizację zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego;
warunki do nauki, sprzęt specjalistyczny i środki dydaktyczne, odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe
i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne;
zajęcia specjalistyczne;
inne zajęcia odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne, w szczególności zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne;
integrację ze środowiskiem rówieśniczym, w tym z dziećmi pełnosprawnymi;
przygotowanie do samodzielności w życiu dorosłym.

Dla dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zespół opracowuje indywidualny program edukacyjno - terapeutyczny (IPET) po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania dziecka.

W ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej w naszym przedszkolu organizowane są następujące zajęcia specjalistyczne:

TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

Terapia integracji sensorycznej przeznaczona jest dla dzieci, u których stwierdza się zaburzenia przetwarzania sensorycznego (zaburzenia SI).
Na terapię integracji sensorycznej trafiają dzieci nadmiernie lub zbyt mało aktywne, mające trudności z koncentracją, z rysowaniem, liczeniem, opóźnionym rozwojem mowy, słabym rozwojem ruchowym, zaburzeniami równowagi, koordynacji. Ponadto problemami słuchowymi i wzrokowymi.

Zajęcia w formie zabaw odbywają się w sali, w której na specjalnej konstrukcji zawieszone są przyrządy do ćwiczeń. Sala wyposażona jest
w urządzenia do stymulacji systemów: przedsionkowego, proprioceptywnego, dotykowego oraz w pomoce do usprawniania układów: słuchowego, wzrokowego i węchowego.

TERAPIA PEDAGOGICZNA

Terapia pedagogiczna to specjalistyczne działania mające na celu niesienie pomocy dzieciom ujawniającym różnego rodzaju nieprawidłowości rozwoju i zachowania. Zaburzenia te koryguje się poprzez odpowiednie oddziaływania specjalistyczne o charakterze psychologiczno - pedagogicznym, profilaktycznym i medycznym.

Terapią obejmuje się dzieci:

o inteligencji przeciętnej i niższej niż przeciętna,
z zakłóceniami funkcji wzrokowych i słuchowych,
z zakłóceniami i opóźnieniami rozwoju ruchowego razem z zakłóceniami procesu lateralizacji,
o zaburzonym rozwoju procesów emocjonalno - motywacyjnych,
z zaburzeniami mowy,
z zaburzeniami zdolności matematycznych,
z zaburzeniami dynamiki procesów nerwowych.

Terapia pedagogiczna stwarza dzieciom z zakłóceniami rozwojowymi możliwości wszechstronnego rozwoju.

REWALIDACJA

W przypadku dzieci niepełnosprawnych podejmuje się działania o charakterze rewalidacyjnym, czyli zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, prowadzących zajęcia z dzieckiem.
Rewalidacja oznacza przywrócenie człowiekowi pełnej sprawności. Jest procesem wychowawczym:

z zaplanowanymi celami,
uwzględniającym wiedzę teoretyczną i działanie skierowane na osobę niepełnosprawną w celu usprawniania zaburzonych funkcji rozwojowych i intelektualnych.Rewalidacja to ogół działań, które podejmuje się, aby pomóc dziecku niepełnosprawnemu osiągnąć najwyższy z możliwych dla niego poziom funkcjonowania psychicznego i fizycznego. W czasie pracy z dzieckiem niepełnosprawnym wszystkie działania mają na celu doskonalenie funkcji niezaburzonych oraz optymalne usprawnianie tych, w których wystąpiły dysfunkcje.

Rewalidacja to ogół działań, które podejmuje się, aby pomóc dziecku niepełnosprawnemu osiągnąć najwyższy z możliwych dla niego poziom funkcjonowania psychicznego i fizycznego. W czasie pracy z dzieckiem niepełnosprawnym wszystkie działania mają na celu doskonalenie funkcji niezaburzonych oraz optymalne usprawnianie tych, w których wystąpiły dysfunkcje.

DIAGNOZA I TERAPIA LOGOPEDYCZNA

Przez terapię logopedyczną rozumiemy całość specyficznych, zamierzonych oddziaływań ukierunkowanych na usunięcie wszelkich zakłóceń procesu porozumiewania się (od prostych wad wymowy do niemożności mówienia włącznie). Oddziaływania te mają na celu:

usuwanie zaburzeń mowy,
przywracanie mowy, która się nie wykształciła,
wyrównywanie opóźnień rozwoju mowy,
wypracowanie odpowiedniego poziomu sprawności językowej,
likwidację przyczyn i skutków pierwotnych oraz wtórnych, do których zalicza się zarówno psychologiczne jak i pedagogiczne konsekwencje zaburzeń mowy.